Gewone differentiaalvergelijkingen: Lineaire tweede-orde GDVs met constante coëfficiënten
Positieve discriminant
Karakteristieke vergelijking met positieve discriminant We bekijken de homogene lineaire differentiaalvergelijking van tweede orde met constante coëfficiënten, geschreven in de volgende vorm
De bijpassende karakteristieke vergelijking is
We beperken ons tot het geval dat de discriminant positief is. Dan zijn er volgens de abc-formule dus twee reële nulpunten, zeg
De volgende twee functies zijn dan oplossingen van de differentiaalvergelijking
Sterker nog, elke oplossing kan geschreven worden als een lineaire combinatie van deze twee 'basisoplossingen'. Met andere woorden, de algemene oplossing van de differentiaalvergelijking kan geschreven worden als
voor zekere constanten en . Deze constanten worden door randvoorwaarden vastgelegd.
Los het volgende beginwaardeprobleem op:
De discriminant van karakteristieke veelterm
is gelijk aan
De nulpunten van de karakteristieke veelterm zijn dus
oftewel
Als je de gelijkheid
via ontbinding in factoren via inspectie gevonden had, was deze conclusie evident geweest.
De differentaalvergelijking heeft dus de volgende algemene oplossing:
met constanten en .
Met behulp van de beginwaarden
stellen we vergelijkingen op waaraan en moeten voldoen. Invullen van en in de algemene oplossing geeft
Om de tweede beginwaarde te kunnen gebruiken hebben we de afgeleide van de algemene oplossing nodig; deze is te bereken met rekenregels voor differentiëren en de afgeleide van de exponentiële functie:
Invullen van en geeft de vergelijking
We hebben dus te maken met het volgende stelsel van vergelijkingen voor de onbekenden en :
De oplossing van dit stelsel vergelijkingen is
De oplossing van het beginwaardeprobleem is dus
Ontgrendel volledige toegang