Functie-iteratie: Newton-Raphson methode van nulpuntsbepaling
Afleiding van de Newton-Raphson methode
We laten zien hoe de zogenaamde Newton-Raphson methode voor nulpuntsbepaling van een 'nette' functie uit de theorie van iteratie-functies ontstaat.
Om te beginnen is de vergelijking
Probleem is natuurlijk dat het dekpunt van de iteratie-functie vooraf niet bekend is. Een tweede observatie is dat het ons vrij staat om in iedere iteratiestap een nieuwe te kiezen, zeg . Als de functie 'net' is, bijvoorbeeld een continue afgeleide heeft, dan zal bij een rij die naar een dekpunt convergeert de rij naar convergeren. Dit motiveert onze keuze om in elke stap van de iteratie als geschikte de afgeleide van in de op dat moment gevonden iterand te gebruiken via de formule
We zijn zo uitgekomen bij de iteratieve formule voor de Newton-Raphson methode van nulpuntsbepaling.
Newton-Raphson methode Voor een functie met continue afgeleide kan een nulpunt bepaald worden door de iteratie
Convergentiegedrag van Newton-Raphson methode De Newton-Raphson methode voor nulpuntsbepaling van een functie is dus niets anders dan de iteratie van de functie
We passen de Newton-Raphson methode toe op de functie om te benaderen, waarbij we starten in . Dan is de bijpassende iteratie-functie gegeven door
Grafische beschrijving van Newton-Raphson methode de Newton-Raphson methode voor de nulpuntsbepaling van een functie kan ook als volgt begrepen worden, We beginnen met een benadering van het nulpunt van . Bepaal de raaklijn aan de grafiek
van in het punt . Veronderstel dat , dan snijdt deze raaklijn de -as in een punt . Dit punt kunnen we uitrekenen: de vergelijking van de raaklijn is